De politiezone Brussels Hoofdstad-Elsene heeft op vraag van Brussels parlements- en politieraadslid Bianca Debaets (CD&V) cijfers vrijgegeven omtrent het aantal vastgestelde verkrachtingen en aanrandingen van de eerbaarheid. Voor 2019 ging het om niet minder dan 280 verkrachtingen en 214 aanrandingen. Tijdens de eerste acht maanden van 2020 werden er 181 verkrachtingen en 113 aanrandingen geregistreerd, een dalende trend die zijn oorsprong vindt in de lockdownperiode tijdens het voorjaar. “Maar in normale tijden betekent dat wel een gemiddelde van maar liefst 10 verkrachtingen of aanrandingen per week!”, stelt Bianca Debaets. “Dat is hallucinant, want het gaat hier nog maar om één van de zes politiezones én heel wat slachtoffers durven vaak zelfs geen klacht indienen. We moeten dringend heel wat meer werk steken in het aanpakken van deze plaag.”
Uit de statistieken die de politiezone Brussel Hoofdstad-Elsene en het Zorgcentrum na Seksueel Geweld bekend maakten, blijkt dat de slachtoffers vaak tot de leeftijdscategorie 18-25 jaar (33%) en 26-35% (23%) behoren. 89% van de slachtoffers zijn vrouwen. Vaak zijn de daders mannen (95%) die zelf meerderjarig zijn (91%). In meer dan de helft van de gevallen kent de dader het slachtoffer, in 21% van de gevallen gaat het om een familielid, in 35% van de gevallen is het een kennis.
“Die laatste vaststelling zorgt toch voor koude rillingen, als je ziet dat het grootste deel van de verkrachtingen of aanrandingen gepleegd wordt door personen uit de eigen omgeving”, duidt Bianca Debaets. “Maar men moet beseffen dat dat percentage in de realiteit nog heel wat hoger ligt. Slachtoffers zijn vaak bang om iemand die ze kennen effectief aan te klagen, uit angst dat die personen hen later opnieuw pijn kunnen doen. Vandaar het belang om hieromtrent sensibiliseringscampagnes van 360° te voeren, want deze wortels van dit fenomeen reiken helaas erg diep. Toen ik tijdens de vorige legislatuur als Staatssecretaris bevoegd was voor gelijke kansen, mocht ik verschillende initiatieven leiden die deze plaag proberen tegen te gaan. Net als mijn federale collega Nathalie Muylle, die eveneens de strijd tegen deze problematiek op verschillende manieren aanbond. Maar ik denk dat de inspanningen hieromtrent opgedreven moeten worden, op alle niveaus, dus ook op gewestelijk en gemeentelijk vlak. De actieplannen hieromtrent moeten zo snel mogelijk gepresenteerd en ingesteld worden.”
De politiezone Brussel Hoofdstad-Elsene werkt rond deze problematiek samen met het Parket, het Sint-Pietersziekenhuis en het Zorgcentrum na Seksueel Geweld, waar 60% van de ontvangen slachtoffers ook effectief klacht indienen. De Brusselse politie ontwikkelt daarnaast ook sensibiliseringsacties met de horecazaken, in het kader van het nachtcharter. Onder meer het concept ‘safe space’ werd daarin opgenomen. Er wordt ook gewerkt met hogescholen en universiteiten om een procedure uit te werken voor een veilige ophaalzone voor taxi’s in de buurt van feestzalen.
“Jammer dat het nodig is, maar het is wel positief dat de politiezone besloten heeft om de gespecialiseerde cel rond zedenfeiten uitgebreid wordt met vijf inspecteurs, die samenwerken met experts die zich vrijwillig aanbieden”, besluit Debaets. “Zij richting zich vooral op slachtoffers van feiten die al meer dan 7 dagen oud zijn, aangezien de slachtoffers helaas vaak lang wachten om zich aan te dienen.”
Kommentare